کشف سرباره های فلز آهن از محدوده کاوش شده و سطح تپه کوزه چی زنجان و سازه های حرارتی موجود در داخل گمانه ها نشان می دهد کل محوطه در اواخر عصر آهن ۳ به عنوان یک محوطه صنعتی مورد استفاده قرار می گرفته است.
به گزارش ایران ورجاوند به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، ابوالفضل عالی امروز «شنبه » با اعلام این خبر گفت : تپه کوزه چی در نزدیکی روستای رضا آباد از توابع بخش زنجانرود شهرستان زنجان ، در میان دره ای در شمال روستای رضا آباد و در فاصله ۱۰کیلومتری جنوب غرب معدن نمک چهرآباد واقع شده است.
این باستان شناس  تپه کوزه چی را  یکی از چندین محوطه باستانی حوزه آبریز تلخه رود دانست که در بررسی باستان شناسی محدوده اطراف معدن نمک در سال ۱۳۸۵ شناسایی شد و تصریح کرد: مطالعه اولیه یافته های سطحی تپه کوزه چی نشان داد که این محوطه مربوط به عصر آهن۳ و احتمالاً دوره هخامنشی است.
او افزود : بر اساس شواهد و مدارک باستان شناختی، دوران هخامنشی و ساسانی از ادوار اصلی استخراج نمک در معدن چهرآباد در دوران پیش از اسلام بوده، بطوریکه بخش بزرگی از نهشته های باستانی و تونل های فروریخته استخراج نمک مربوط به این دو دوره است.
اینکه معدنکاران هخامنشی و ساسانی چه کسانی بودند و محل استقرار و زندگی شان کجا بوده، از جمله پرسش هایی است که همواره پژوهشگران معدن، در پی یافتن پاسخی صحیح برای آن از طریق بررسی های باستان شناسی و مطالعات آزمایشگاهی بوده اند.
سرپرست هیئت باستان شناسی اظهار داشت :  در این راستا یکی از اهداف مهم تیم کاوش معدن نمک، شناسایی محوطه های استقراری همزمان با ادوار استخراج نمک در محدوده پیرامون معدن بوده است.
عالی افزود:  برنامه بررسی و شناسایی حوزه آبریز تلخه رود که معدن نمک و روخانه های چهرآباد، مهرآباد و بویوک چای بخشی از آن هستند، نیز با همین هدف در سال های گذشته انجام یافت و محوطه های مختلفی از دوران پیش از تاریخ، ساسانی و اسلامی در آن محدوده شناسایی شد.
او با اشاره به این نکته که تپه کوزه چی تنها محوطه باستانی پیرامون معدن بود که شواهدی سطحی از عصر آهن ۳ و دوره هخامنشی داشت تصریح کرد:  لذا تصمیم بر آن شد برای شناسایی ارتباط احتمالی این محوطه با معدن نمک برنامه گمانه زنی به منظور لایه نگاری در تپه کوزه چی انجام شود و به همین منظور کاوش تپه با  مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری  آغاز شد و هم اکنون نیز ادامه دارد.
به گفته این باستان شناس ، گمانه زنی انجام یافته تاکنون نشان داده که لایه های تاریخی روی یک تپه طبیعی شکل گرفته و عمق لایه ها در قسمت های مختلف تپه حدود ۵/۱ متر است که بر بستر طبیعی تپه قرار گرفته اند.
سرپرست هیئت باستان شناسی شواهد بدست آمده را نشانگر کارگاهی بودن این  محوطه در اواخر عصر آهن ۳ دانست  که در آن ذوب فلز و احتمالاً پخت سفال انجام می شده است.
 او گفت :کشف سرباره های فلز آهن از محدوده کاوش شده و سطح تپه و نیز کشف سازه های حرارتی در داخل گمانه ها نشان می دهد کل محوطه در دوره یاد شده به عنوان یک محوطه صنعتی مورد استفاده قرار می گرفته است.
عالی در پایان خاطرنشان کرد : بجز آثار کارگاهی در لایه های بالاتر نیز شواهدی از لایه های استقراری ضعیف بدست آمده که احتمالاً از نظر زمانی جدیدتر از آهن ۳ است.