آدریان دیوید هیو بیوار (Adrian David Hugh Bivar) استاد ایران‌شناسی دانشکده مطالعات شرقی و آفریقایی در دانشگاه لندن بود. او در سال ۱۹۲۶ زاده شد و در سال ۲۰۱۵ زندگی را بدرود گفت.

بیوار تخصص ویژه‌ای در شناسایی نشان‌ها و سکه‌های ساسانی و کوشانی داشت. وی همچنین در زمینۀ آیین میترایی و تاریخ شاهنشاهی اشکانی پژوهش‌های ارزنده‌ای انجام داده بود.

جشن‌نامه بیوار در مجلۀ Journal of Inner Asian Art and Archaeology با مقاله‌هایی به قلم ایران‌شناسان گوناگون نوشته و منتشر شده بود.

این جشن‌نامه از پیوند زیر در دسترس است:

G. Fehérvári, ‘Adrian Hugh David Bivar: Porfessor, Archaeologist, Epigraphist, Numismatist and Good Friend’; ‘Bibliography of A.D.H. Bivar from 1993 to August 2006’; R.N. Frye, ‘The Aramaic Alphabet in the East’; D.W. Mac Dowall, ‘The Copper Coinages of Menander’; A. Askari Chaverdi and P. Callieri, ‘A Rural Settlement of the Achaemenid and Post-Achaemenid Periods in the Bolaghi Valley (Pasargadae, Fars)’; C. Fabrègues, ‘Gandharan Earrings of Achaemenid Derivation’; M.L. Carter, ‘Notes on Kusãna Chronology and the Bactrian Era’; B.A. Litvinsky, ‘Bronze Appliques of Erotes from the Temple of teh Oxus’; E. Errington, ‘Boots, Female Idols and Disembodied Heads’; M. Ghose, ‘Nana: The Original Goddess on the Lion’; J.A. Lerner and P.O. Skjaervo, ‘The Seal of a Eunuch in the Sasanian Court’; P.O. Skjaervo, ‘A New Block from the Paikuli Inschription’; A. ur Rahman, F. Grenet and N. Sims-Williams, ‘A Hunnish Kushan-shah’; M. Alram and C. LoMuzio, ‘A New Coin Type of the Khalaj’; G. Azarpay and V.A. Livshits, ‘The MP Archive at Berkeley: a pre-Islamic Forerunner of ‘Samarkand’ Paper’; M. Schwartz, ‘From Healer to Hyle: Levantine Iconography as Manichaean Mythology’; U. Sims-Williams, W. Sundermann and Z. Gulácsi, ‘An Illustrated Manischaean Middle Persian leather fragment, Kao. 0111’; G. Fehérvári, ‘High-spouted Ewers of Khorasan and Central Asia’