یکی از سازه‌های بیرون از ایران که شعر سعدی بر آن دیده می‌شود آرامگاه بهاءالدین زکریا در شهر مولتان پاکستان است.

به گزارش ایران ورجاوند، مرتضی رضوان‌فر عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری به مناسبت روز سعدی، به کتیبۀ این سازه پرداخته است.

بهاءالدین زکریا عارف قرن ششم- هفتم و مروّج طریقت سهروردیّه در شبه قارۀ هند است. وی دارای چند کتاب به فارسی است و اشعاری به او منتسب است.  فخرالدین عراقی شاعر بزرگ ایرانی، شاگرد و داماد وی بود و اشعار زیادی در مدح و رثای بهاءالدین زکریا سروده است. گفته می‌شود شیخ اجل سعدی در سال ۶۶۱ق  بر بدن او نماز گزارد.

مقبرۀ زیبای بهاءالدین زکریا در شهر مولتان، بنایی آجری و شش ضلعی است که گنبد بزرگی برآن قرار دارد همچنین کتیبه‌هایی از شعرهای سعدی، مولوی و دیگر شاعران پارسی‌گو بر دیوارهای مقبره وجود دارد.

معماری این مقبره در استفاده از گنبدی بزرگ، کاشی‌های آبی رنگ و استفاده ازاشعار فارسی، پایه‌گذار سبکی نوین در معماری شبه قاره شد.

متن کتیبه:

شنیدم که در روز امید و بیم، بدان را به نیکان ببخشد کریم (بوستان سعدی)/

هرکه خواهد هم نشیند با خدا، او نشیند در حضور اولیا (هر که خواهد همنشینی خدا، تا نشیند در حضور اولیا)/

چو(ن) شوی دور از حضور اولیا، در حقیقت گشته‌ای دور از خدا (مثنوی دفتر دوم)