به گزارش ایران ورجاوند، مرتضی رضوان‌فر عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری به‌مناسبت سوم اردیبهشت روز شیخ بهایی تصویری از شعر شیخ بهایی بر سنگ مزار سید مهرعلی شاه گیلانی در شهر اسلام آباد پاکستان را منتشر کرد.

شعر این سنگ مزار چنین است:

مثنوی مولوی معنوی- هست قرآن در زبان پهلوی (شعر شیخ بهایی در وصف تاثیر پذیری مثنوی از قرآن کریم:

من نميگويم كه آن عاليجنـاب، هست پيغمبر ولـي دارد كتـاب/

مثنــــوی معنــــوی مولــــوی، هست قرآنـی بـه لفـظ پهلـوی/

مثنــوي او چــو قــرآن مــدل، هادی بعضی و بعضی را مضـلّ «اشارۀ بیت آخر به آیۀ شریفۀ: فَإِنَّ اللَّهَ یُضلُّ من یشاء و یهدی من یشاء»)

اشعار پایین سنگ مزار:

الله الله لیس غیرُک فی الوجود، هل تری الدّیار فی دیر الشُّهود/

جز وجود مطلق و هستی پاک، هرچه آید در خیالت هست خاک/

صورت ظاهر فنا گردد بدان، عالم معنی بماند جاودان/

گفت المعنی هواللهُ شیخ دین، بحر معنی هاست ربُ العالمین/

چون برآرم دم بالله الصّمد، چرخ نعرۀ لیتنی کُنتُ زند/

اسم اعظم هست الله العظیم، جانِ جان و مُحیّ عِظمِ رَمیم (احیا کنندۀ استخوانهای پوسیده)/