به گزارش ایران ورجاوند به نقل از پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری مجتبی باقرشاهی سرپرست هیئت باستان شناسی امروز «شنبه » با اعلام این خبر گفت : پروژه بررسی سیستماتیک محوطه های باستانی روستای صدر آباد زرندیه که تا ۲۵ خرداد ادامه دارد ، وسیع ترین کار میدانی در مرکز فلات ایران بوده که با نقشه برداری و شبکه بندی نرم افزاری آغاز شده است.
این باستان شناس تصریح کرد :طبق بررسی های انجام شده تا کنون ۲۱ محوطه باستانی از دوره های مختلف در مساحتی به اندازه ۲۵۰ هکتار شناسایی شده است .
او با بیان اینکه روستای صدرآباد در شهرستان زرندیه استان مرکزی و در جاده قدیم تهران-ساوه( ۷۵ کیلومتری ساوه) واقع شده خاطرنشان کرد: در ورودی این روستا بنایی از دوره ساسانی موسوم به کهنه قلعه قرار دارد که  به طبع وجود آن شاهد پراکنش سفال های ساسانی در این محوطه هستیم.
باقر شاهی ، نکته حائز اهمیت این محوطه را در گستردگی استقرارهای باستانی به طور افقی از شمال به جنوب دانست که از شمال غرب به جنوب شرقی روستا، قدیمی‌تر می شوند .
او قدیمی ترین استقرار باستانی شناسایی شده در این سایت را متعلق به دوره نوسنگی باسفال و جدید ترین استقرار باستانی را مربوط به دوره صفویه اعلام کرد و گفت :محله ای متروک بنام خان آباد مربوط به دوره صفویه و بنای کبوتر خانه مربوط به همین دوره تحت حفاظت یگان حفاظت میراث زرندیه و تپه ای بنام گزنک به شماره ثبت ۱۳۶۲ به تاریخ ۲۲/ ۰۱ /۱۳۳۶ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
بنا بر اظهارات سرپرست هیئت باستان شناسی  از نکات پر اهمیت این بررسی، پراکنش فوق العاده سفال موسوم به آلویی و شواهدی از یکجانشینی فرهنگ پشت نام این سفال در این محوطه است.
 چنانکه گفته می شود مردمان سازنده سفال آلویی اقتصاد کوچ نشینی داشته اند ولی از شواهدی مانند جوش کوره های فراوان و سرباره های کوره، مشخص می شود که در این عصر که طبق بررسی های اولیه مربوط به گودین VII و بازه زمانی ۴۲۰۰ تا ۴۳۰۰ قبل از میالد بوده است، مردمان به صورت یکجانشین بوده اند.
باقرشاهی افزود: همچنین در این محوطه شاهد پراکنش سفال های عصر مفرغ هستیم که معمولا در مرکز فلات ایران از آن به دوره فترت یاد می شود ولی در این محوطه به صورت قوی وجود دارد.
سرپرست هیئت باستان شناسی  از نکته های با اهمیت این بررسی را  کشف یافته های ویژه در سطح محوطه همچون پیکرک های بز، اسب ، عقاب  ، تکه ای از ظرف نسبتا بزرگ ساخته شده از سنگ ابسیدین که گواه غنای این محوطه است و فنجان های کوچک دوره نوسنگی که اغلب در تپه گزنک مشاهده شده اعلام کرد .
او گفت :با توجه به غنای آثار سطحی، این محوطه در مرکز فلات ایران هم سنگ و قابل قیاس با محوطه سیلک کاشان می باشد با این تفاوت که در این محوطه شواهدی از دوره مس و سنگی یا سیلک III یافته نشده است.
این باستان شناس در پایان تصریح کرد :این محوطه از مهمترین سایت های باستان شناسی مرکز فلات ایران است که تا کنون بکر باقی مانده  و امید می رود در فصل های بعدی و با کاوش این محوطه به پرسش های متعدد باستانشناسی مرکز فلات ایران تا حدودی پاسخ داده شود.