سامان حیدری گوران: به‌صورت معمول عقیده بر این است که نئاندرتال‌ها به نسبت انسان‌های هوشمند صاحب تکنولوژی ضعیف‌تری بوده‌اند. همچنین معمولاً موادی که از کاوش‌های مکان‌های پارینه‌سنگی به‌دست می‌آید شامل دست‌افزارهای سنگی و بقایای استخوانی جانوارن هستند و دیگر مواد فاسدشدنی که میزان بسیار بالایی از مواد زندگی روزمره را شامل می‌شود به‌سرعت از میان می‌رود و اثری از آنها در مکان‌های باستانی یافت نمی‌شود. حال تعدادی از دانشمندان به رهبری بروس هاردی از دانشگاه اوهایو بقایای از مواد بافته‌شده میکروسکوپی و فسیل‌شده را بر یک دست‌افزار سنگی در پناهگاه صخره‌ای (Abri du Maras) متعلق به نئاندرتال‌ها در کشور فرانسه، با سن تقریبی چهل تا پنجاه هزار سال یافته‌اند. نتایج این تحقیق امروز در نشریه Scientific Reports منتشر شده است. این شواهد یک بند بافته‌شده متشکل از سه لایه است و از جنس پوست داخلی حیوان است. ما می‌دانیم که الیاف بافته‌شده (به‌صورت پیچ‌خورده) پایه دیگر مصنوعات بافتنی مثل لباس، طناب، کیف، تور، تشک، قایق و…است که می‌تواند به‌صورت روزمره برای نئاندرتال‌ها مورد استفاده بوده باشند. حاصل بسیار مهم از این کشف این است که کسانی که توانایی ساخت الیاف بافته‌شده را داشته‌اند می‌بایستی قاعدتاً دارای فهم ترکیبات جفتی و ترکیب مواد مختلف به‌منظور ساخت یک محصول تازه، و حتی اعداد را داشته باشند که همگی از قواعد پایه ریاضی محسوب می‌شوند. حال با اضافه کردن کشفیات اخیری که درباره رفتار نئاندرتال‌ها مثل اشیاء تزیینی و نقاشی‌های دیواری و غیره صورت یافته است، این موضوع مهم شکل‌گرفته می‌شود که که دیگر نبایستی این قبیل رفتارها را فقط به انسان هوموساپینس اختصاص داد و تصور کنیم که نئاندرتال‌ها به‌نسبت آنان، توانایی‌های کمتری داشته‌اند.

Direct evidence of Neanderthal fibre technology and its cognitive and behavioral implications