امروز زادوز فریدریش فون اشپیگل است که در زمینههای زبانهای ایرانی و هندی و آیین زرتشت آثار ارزندهای از او به جای ماندهاست. نام او در زمرهٔ نخستین خاورشناسانی شناخته میشود که در زمینهٔ پژوهشهای زبانشناسی ایران پژوهشهای مؤثری انجام دادهاند.
![](https://iranvarjavand.ir/wp-content/uploads/2020/07/20-39-18.jpg)
فریدریش فون اشپیگل ۱۱ ژوئیه ۱۸۲۰ زاده شد. پس از گذران زندگی در دانشگاه ارلانگن، لایبزیگ و شهر بن به تحصیل پرداخت. او سپس به مدت ۵ سال از ۱۸۴۹ تا ۱۸۹۰ که به استادی دانشگاه در رشتهٔ زبانهای شرقی در دانشگاه ارلانگتون نائل شد، در کتابخانههای شهرهای کپنهاگ، پاریس، لندن و همینطور آکسفورد مشغول پژوهش بودهاست.
پژوهشهای آغازین او پیرامون زبان پالی و انتشار کمهواکیه (۱۸۴۱) و آنکدوتا پالیکا (۱۸۴۵) تبدیل به قدمهای بزرگی در گردآوری دانش دربارهٔ آیین بودایی شرق شدند. این پژوهشها و انتشارات بهزودی با تحقیقات او پیرامون دین زرتشت و کتاب اوستا ادامه یافت. انتشار نسخهٔ توسعهیافتهٔ کتاب اوستا، به همراه ترجمهٔ پهلوی آن (در سالهای ۱۸۵۳–۱۸۵۸)، با انتشار نسخهٔ آلمانی و متن ضمیمهای بود که توسط یک مفسر یادداشت شده بود در سالهای (۱۸۶۵–۱۸۶۹) همراه شد.
اشپیگل شماری از آثار ایرانی، همینطور دستور زبان فارسیقدیمی و زبانهای باختر را به چاپ رساند. سپس نوبت به آثار باارزش زبانشناسی و باستانشناسی او با عنوانهای زیر رسید: سنگنوشتههای پارسی باستان و بررسی دستور زبان و ساختار آن (۱۸۶۲)، ایران، سرزمینی که میان دو رود دجله و سند جایگرفتهاست. (برلین ۱۸۶۳)، مطالعات آریایی؛ (لایپزیگ ۱۸۷۱–۱۸۷۸)، نوشتههای باستانی ایرانی (لایپزیگ ۱۸۷۱–۷۸)، جایگاه دستوری زبانهای ایرانی باستان (۱۸۸۲) و دورهٔ آریایی و وضعیت ایشان (۱۸۸۷). سرانجام او در ۱۵ دسامبر ۱۹۰۵ درگذشت.
ثبت دیدگاه