✍🏻 حسن حضرتی

✅ رئیس جدید کتابخانه مجلس با تصمیمات عجیب و غریب، علاقمندان به تاریخ و فرهنگ را در حیرت فرو برده است. هر کسی از اهالی تاریخ و فرهنگ نگرانی های شان را به شیوه های مختلف ابراز کرده اند. نامه های فردی و گروهی نوشتند، مصاحبه کردند و به هر جایی و هر کسی که می توانستند شکایت شان را رساندند. اما آنها که باید بشنوند و کاری بکنند، کر و لال تشریف دارند. نه عطسه ای، نه سرفه ای، هیچ صدایی از ایشان برنمی خیزد.
✅ شوربختانه مدیریت نهادها و موسسات فرهنگی دولتی در کشور ما عموماً به عهده سیاسیون است. تنها تغییر مدیریتی در آنها دست به دست شدن بین جریان های سیاسی است و بس. هشت سال دست چپ ها، هشت سال هم دست راست ها. اما آن وسط چیزی که تغییر نمی کند، به کارگیری مدیران فرهنگی متخصص در این نهادهاست. از میان رفقای شان برای کسی جایی پیدا نکنند به ریاست این نهادهای فرهنگی می گذارند. مفروض شان این است که اداره کردن این جور جاها کار سختی نیست؛ هرکسی می تواند. حسن روحانی برای خانم بروجردی می خواهد سمتی بدهد، جایی برایش پیدا نمی کند، حکم ریاست کتابخانه و سازمان اسناد ملی را به نامش می زند. این خانم محترم که هیچ سررشته ای از مدیریت کتاب و سند ندارد، آنچه در این چند سال از خود به جا می گذارد، مجموعه ای از تصمیمات غلط و انتصابات نابجاست. نتیجه می شود آنچه الان در این کتابخانه شاهدیم. آقای قالیباف برای رفیق خوش صدایش دنبال منصبی می گردد؛ چه جایی بهتر از کتابخانه و مرکز اسناد مجلس!!! این آقا هم می آید و می کند آنچه که نباید بکند. می خواهد تصحیح نسخ خطی و این جور کارهای به درد نخور را تعطیل کند و کتابخانه را به انجام وظایف پارلمانی اش سوق دهد!!
✅ مانده ایم چه بکنیم؟ به کی بگیم؟ درد دل مان را به کجا ببریم؟ که سیاسیون عزیز این کارها که می کنید یعنی چه؟ نمی شود بازی های سیاسی تان را ببرید جای دیگر؟ نمی شود این یک قلم کار (سپردن مدیریت نهادهای ملی فرهنگی) را فارغ از رویکردهای جناحی تان به کسانی بسپرید که دغدغه تاریخ و فرهنگ و هویت ملی و دینی این سرزمین را دارند؟
✅ ما اهل تاریخ و فرهنگ عشق به سکه و دلار و بورس بازی و… نداریم، همه اش مال خودتان. عشق ما وول خوردن لای نسخه های خطی پاره پوره و کتاب های قدیمی و سندهای خط خطی و عکس های سیاه و سفید تاریخی است. در این سرزمین، این روزها که از هر طرف اش “سنگ فتنه می بارد”، حداقل این کهنه ورق ها را از ما نگیرید. دلخوشی ما همین چیزاست.