دکتر سامان حیدری گوران: امروز در نشریه نیچر (Nature)مقاله‌ای درباره تأثیر رابطه خویشاوندی بین انسان نئاندرتال و انسان‌های امروزی توسط عده‌ای از دانشمندان مستقر در مؤسسه ماکس پلانک آلمان و دانشگاه آرهوس دانمارک و مؤسسات ایسلندی منتشر شده است. حداقل از ده سال پیش به این سوی ما اطلاع داریم که مردمانی که در حال حاضر در خارج از قاره افریقا هستند در حدود ۱ تا ۲ درصد از ژنوم خود را از نئاندرتال‌ها به ارث برده‌اند و همچنین باورمندیم عمدتاً این امتزاج در زمانی بین ۵۰ تا ۶۰ هزار سال پیش روی داده است. از آن طرف مردمان مناطق ملانزی و بومیان اصلی استرالیا بین ۳ تا ۶ درصد ژنوم خود را از دنیسوواها (پسر عموهای نئاندرتال‌ها) به‌دست آورده‌اند که این هم در یک فاصله زمانی طولانی از ۵۰ تا ۲۰۰ هزار سال پیش اتفاق افتاده است. در طول سالیان اخیر نیز همواره یکی از نتایجی از این مطالعات دیرین‌ژنتیک مطرح می‌شد  این بوده که به‌احتمال بسیاری از ویژگی‌های انسان‌های امروزی مثل افسردگی، بیماری دیابت و لختگی خون و حتی قیافه ظاهری مثل رنگ مو و چشم ناشی از همین رابطه خویشاوندی با نئاندرتال‌ها بوده است. اما نتایج مطالعه تازه که بر تعداد بسیاری از مردمانی که در حال حاضر در ایسلند زندگی می‌کنند، چندین موضوع تازه را روشن کرده است و به‌طورکلی نشان می‌دهد که آن میزان دی‌ان‌ای که ما از نئاندرتال‌ها در وجودمان هست ممکن است آنقدرها هم در ویژگی‌های ظاهری، اخلاقی و جسمی ما تأثیر نگذاشته باشد. همچنین به شکل غافلگیرکننده‌ای دانشمندان از مطالعه دی‌ان‌ای مردم ایسلند دریافته‌اند که آنها ۳٫۳ درصد دی‌ان‌ای خود را از دنیسوواها (مردمانی که تا حداقل ۳۵ هزار سال پیش در سیبری می‌زیسته‌اند) داشته و ۱۲٫۲ دصد نیز از دی‌ان‌ای‌های تاکنون ناشناخته! … در مقاله مباحث دیگری دال بر این که ممکن است مردمان کنونی دنیا در نقاط مختلف جغرافیایی ممکن است درجات مختلفی از ویژگی‌هایی نئاندرتال‌ها را به ارث برده باشند.

Skov, L., Coll Macià, M., Sveinbjörnsson, G. et al. The nature of Neanderthal introgression revealed by 27,566 Icelandic genomes. Nature (۲۰۲۰)