قوچانی، کارشناس خواندن کتیبه‌های اسلامی (از ابتدای دوره اسلامی تا عصر حاضر) و همچنین کارشناس سکه‌های دوره اسلامی بود و از سال۱۳۵۶ در مرکز باستان‌شناسی ایران شروع به‌کار کرده و بعد در موزه ملی ایران، کارشناس بررسی متون عربی شد. با آنکه پدر و مادر او اهل ایران بوده‌اند اما ساکن عراق می‌شوند و در نتیجه او از بدو تولد تا ۲۴سالگی و پایان دوره دانشگاه در بغداد زندگی کرد.

اولین کاری که انجام داد مربوط به کتیبه‌های نیشابور بود و نتیجه آن در سال۱۳۶۴ به ‌صورت ۲کتاب به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر شد. این کار باعث شد که تمامی موزه‌های دنیا که دارای بخش هنر ایرانی ـ اسلامی بودند با کار او آشنا شوند. این کتاب حدود ۱۴۰ظرف نیشابور را در‌بردارد که تعدادی زیادی از آنها خوانده نشده بود. نیمی از این ظروف در موزه‌های ایران، آبگینه و رضا عباسی قرار دارد و بقیه آن در موزه‌های معروف دنیا از جمله متروپولیتن هستند.

از عبدالله قوچانی حدود ۱۳عنوان کتاب در زمینه کتیبه و سکه‌شناسی موجود است که اکثر آنها منتظر تجدید چاپ هستند.