جنی چانگ دانشآموختة لایدن است و سابقة تحقیق و تدریس در انگلستان و فرانسه را هم دارد. حوزة مطالعات زبانشناسی او مشخصاً زبانهای ایرانی بویژه آسی (اُسِتی)، کردی، پشتو، بلخی، و فارسی است. ریشه‌شناسی و بررسی تاریخی-تطبیقی زبانهای ایرانی و گرامر آنها بخش عمدهای از زندگی علمی او را بهخود اختصاص داده است؛ هرچند که وی به مسائل قومشناختی نیز علاقهمند بوده و بر روی مذهب، ادبیات و آداب قومیتهایی چون یزیدیها، بختیاریها، و افغانها پژوهشهای قابل تأملی انجام داده است. شاید بتوان ادعا کرد که مهمترین دسترنج وی تاکنون کتاب فرهنگ ریشه‌شناسی فعل‌های ایرانی است که بهراستی در نوع خود کمنظیر است. این کتاب از نخستین مجلدات پروژة عظیم دپارتمان زبانشناسی تطبیقی زبانهای هندواروپایی دانشگاه لایدن هلند است، که تحت عنوان «مجموعه فرهنگهای ریشهشناختی زبانهای هندواروپایی لایدن» زیر نظر الکساندر لیبوتسکی در سال ۱۹۹۱ کلید خورد و تا امروز ادامه دارد.
ثبت دیدگاه