باستان شناسان به تازگی بقایای نیایشگاهی را در غرب استان کرمانشاه یافته اند که در نیمه دوم هزارۀ اول پ.م یعنی احتمالاً از اواخر دورۀ هخامنشی تا دورۀ اشکانی به عنوان نیایشگاه خدایان ایرانی و بین النهرینی مورد استفاده بوده است. مهمترین یافته های این مکان تصاویری از میترا، چون میترا در شکارگاه، میترا و سُل، همچنین پیکرک سفالی میترا و کتیبه های آرامی متعدد درون غار است که نام هایی چون نرگال، مردوک، شمش، و … در آنها ذکر شده است.

این مقاله به تازگی در “مجلۀ آمریکایی باستان شناسی” به قلم سجاد علی بیگی عضو هیئت علمی دانشگاه رازی و همکارانش منتشر شده و تصویری از این مقاله بر روی جلد مجله آمده است.

مقاله و پیوست آن با دسترسی رایگان از لینک زیر قابل دانلود است:

https://www.journals.uchicago.edu/doi/10.1086/724659

In the winter of 2021, a previously unknown and almost inaccessible cave called Aškawt-i Daya was discovered in the heart of Bakhakuh Mountain in the west central Zagros Mountains of Iran. An exceptional feature of the cave is its collection of paintings on the walls and ceiling with animal and human motifs, rendered in black pigment, both singly and in groups involved in scenes of hunting and slaughter. As with other rock paintings in Iran, establishing a date for these paintings is difficult, but there are hints both from the presence of certain motifs and from accompanying inscriptions that the paintings were probably created from the Achaemenid (550–۳۳۰ BCE) to the Parthian period (247 BCE–۲۲۴ CE). A depiction of a bull-man, as well as the appearance in the inscriptions of the names of divinities such as Nergal, Marduk, Sin, and Šamaš, suggest that the original gods to be worshiped in the cave were Mesopotamian. The use of the cave as a place of worship continued into the Seleucid (312–۶۳ BCE) and then the Parthian and early Sassanian periods, by which time the cave had been transformed into the setting for a cult of Mithra.

Sajjad Alibaigi