خداداد حیدری، نویسنده اهل افغانستان گفت: حس مشترک وطن فرهنگی باعث تعلق خاطر بین ساکنان هردو کشور ایران و افغانستان حتی بعد از برقراری مرزهای جغرافیایی شده و خواهد بود.

خداداد حیدری، نویسنده اهل افغانستان در نشست «از هندوکش تا البرز» که به مناسبت روز جهانی داستان کوتاه به همت خانه ادبیات افغانستان برگزار شد، حیدری یکی از اصلی ترین دلایل برگزاری چنین جلساتی را حس وطن فرهنگی دانست و گفت: این حس مشترک وطن فرهنگی باعث تعلق خاطر بین ساکنان هردو کشور حتی بعد از برقرای مرزهای جغرافیایی شده و خواهد بود.

وی با اشاره به پیوند ناگسستنی که بین مردمان دو کشور ایران و افغانستان وجود دارد، تاکید کرد: ابزار ادبیات و فرهنگ مشترک گاه بسیار موثرتر از هر ابزار دیگری در راستای وحدت فرهنگی بوده و همین امر ابزار موفق و نیز سپری در مقابل هجوم و هجمه‌های جدایی‌افکنانه است.

در ادامه، تینا محمدحسینی، مدیر بخش داستان خانه ادبیات افغانستان با مروری کوتاه بر کارنامه خانه ادبیات در بخش داستان به موفقیت‌آمیز بودن این نشست‌ها در راستای ارتباط هرچه بیشتر نویسندگان هر دوکشور از گذشته تا به زمان حال اشاره کرد.

در این نشست، محبوبه جعفرقلی، نویسنده مجموعه داستان «فرض می‌کنم که هستم» و رمان «دفینه آچیلان» سپیده جمشیدی، خالق مجموعه داستان «بی‌قرار» و نویسنده رمان «گلدان‌های خالی» از ایران و ریحانه بیانی، نویسنده مجموعه داستان «دستمال خامک‌دوزی» و عصمت الطاف، نویسنده مجموعه داستان «این جا در نقشه نیست» از کشور افغانستان حضور داشتند.

این جلسه با اعطای مدرک دوره داستان‌نویسی به هنرجویان بخش داستان به اتمام رسید.